Bij landschapsfotografie is licht de belangrijkste factor. Al snel na zonsopkomst krijgt de zon kracht en stijgt ‘ie verder aan de hemel. Hoe hoger de zon, des te korter de schaduwen. En des te feller het licht. Mooi, zacht licht krijg je in het uurtje na zonsopkomst en in de tijd voordat de zon ondergaat. De schaduwen zijn dan langer, maar het licht vooral warmer. Zoals hier aan het Italiaanse Lago di Como. Als de eerste ferry naar het idyllische Bellagio vertrekt, zet de opkomende zon de boot en het opspattende water in warm, gelig licht. Het feit dat de overkant nog in de schaduw ligt zet het veer extra in de ‘schijnwerpers’.
Bij landschapsfotografie is licht de belangrijkste factor. Al snel na zonsopkomst krijgt de zon kracht en stijgt ‘ie verder aan de hemel. Hoe hoger de zon, des te korter de schaduwen. En des te feller het licht. Mooi, zacht licht krijg je in het uurtje na zonsopkomst en in de tijd voordat de zon ondergaat. De schaduwen zijn dan langer, maar het licht vooral warmer. Zoals hier aan het Italiaanse Lago di Como. Als de eerste ferry naar het idyllische Bellagio vertrekt, zet de opkomende zon de boot en het opspattende water in warm, gelig licht. Het feit dat de overkant nog in de schaduw ligt zet het veer extra in de ‘schijnwerpers’.
Met jaarlijks 250 dagen zon is Griekenland een van de zonnigste landen van Europa. Die zon doet de olijfboom goed. Op het eiland Corfu staan er zo’n drie miljoen. En al die bomen zorgen voor hout… én olijven. Jaarlijks produceert het land meer dan 300.000 ton olijfolie. En dat die olie goed is voor lijf en leden blijkt uit het feit dat de Griek gemiddeld 78 jaar oud wordt. Dat gemiddelde ligt hoger dan in de rest van Europa.
Misschien ook omdat de Griek naast regelmaat en ritme ook z’n rust neemt. Bijvoorbeeld op de terrasjes van de trendy koffiebars Bristol, Petite Fleur of Aktaion in Kerkyra, de hoofdstad van Corfu. Het historisch centrum staat op de lijst van Unesco met werelderfgoederen. Het is er dus sfeervol slenteren door de nauwe straatjes. En die komen altijd wel uit bij een gezellige taveerne waar de ouzo alvast voor je koud staat, inclusief een portie olijven.
Met jaarlijks 250 dagen zon is Griekenland een van de zonnigste landen van Europa. Die zon doet de olijfboom goed. Op het eiland Corfu staan er zo’n drie miljoen. En al die bomen zorgen voor hout… én olijven. Jaarlijks produceert het land meer dan 300.000 ton olijfolie. En dat die olie goed is voor lijf en leden blijkt uit het feit dat de Griek gemiddeld 78 jaar oud wordt. Dat gemiddelde ligt hoger dan in de rest van Europa.
Misschien ook omdat de Griek naast regelmaat en ritme ook z’n rust neemt. Bijvoorbeeld op de terrasjes van de trendy koffiebars Bristol, Petite Fleur of Aktaion in Kerkyra, de hoofdstad van Corfu. Het historisch centrum staat op de lijst van Unesco met werelderfgoederen. Het is er dus sfeervol slenteren door de nauwe straatjes. En die komen altijd wel uit bij een gezellige taveerne waar de ouzo alvast voor je koud staat, inclusief een portie olijven.
De uit Granada afkomstige schrijver Frederico García Lorca beschreef de flamenco ooit als ‘een van de grootste creaties van het Spaanse volk’. De ingetogen en tegelijk vurige danskunst werd voorheen tijdens een bruiloft opgevoerd. Maar ook tijdens een begrafenis, een doopplechtigheid of gewoon spontaan op straat. De ingewikkelde ritmes, samen met het handgeklap (palmas) en de aanmoedigende kreten van de omstanders, bezorgen menig toehoorder kippenvel of zelfs tranen van emotie.
Vandaag de dag is de volksmuziek big business geworden, maar iedere Spanjaard is het er over eens dat voor een échte flamenco ‘duende’ nodig is. Wat dat precies is, weet bijna niemand. Lorca omschreef het ooit als ‘een mysterieuze kracht die iedereen voelt, maar geen filosoof kan verklaren’. Ben je op je roadtrip door Andalusië een avondje uit in Sevilla? Weet dan dat veel tapasbars gratis flamencoshows aanbieden. Ze verwachten wel dat je er een hapje en drankje bestelt. Onze aanraders voor een gratis show: La Taberna (Calle Camazo 6), Lo Nuestro (Calle Betis 31) en Lola de los Reyes (Calle Pureza 107).
De uit Granada afkomstige schrijver Frederico García Lorca beschreef de flamenco ooit als ‘een van de grootste creaties van het Spaanse volk’. De ingetogen en tegelijk vurige danskunst werd voorheen tijdens een bruiloft opgevoerd. Maar ook tijdens een begrafenis, een doopplechtigheid of gewoon spontaan op straat. De ingewikkelde ritmes, samen met het handgeklap (palmas) en de aanmoedigende kreten van de omstanders, bezorgen menig toehoorder kippenvel of zelfs tranen van emotie.
Vandaag de dag is de volksmuziek big business geworden, maar iedere Spanjaard is het er over eens dat voor een échte flamenco ‘duende’ nodig is. Wat dat precies is, weet bijna niemand. Lorca omschreef het ooit als ‘een mysterieuze kracht die iedereen voelt, maar geen filosoof kan verklaren’. Ben je op je roadtrip door Andalusië een avondje uit in Sevilla? Weet dan dat veel tapasbars gratis flamencoshows aanbieden. Ze verwachten wel dat je er een hapje en drankje bestelt. Onze aanraders voor een gratis show: La Taberna (Calle Camazo 6), Lo Nuestro (Calle Betis 31) en Lola de los Reyes (Calle Pureza 107).