Op 6 juni 2024 herdacht het Franse Normandië opnieuw de invasie die bekend staat als D-Day en de Slag om Normandië. Ondanks dat het al 80 jaar geleden is, komen nog steeds talloze bezoekers op dit gebied af. Onder meer om de invasiestranden en herdenkingsplekken te bekijken, maar ook om in alle vrijheid het moois van Normandië te beleven. Een roadtrip langs de stranden en droomstadjes.

Slenterstad Rouen

Voormalig president van Frankrijk Charles de Gaulle vroeg zich ooit af: “Hoe kun je een land regeren dat 264 verschillende soorten kaas heeft?” Een levensgenieter reageerde met: “Gewoon, door een van de 385 verschillende soorten wijn te drinken.” En wij voegen daar graag nog de prachtige landhuizen, eeuwenoude vakwerkhuizen en gezellige slenterstadjes met hun sfeervolle restaurants aan toe. Dat begint deze tocht al in Rouen, de hoofdstad van Normandië.

Fraai klokkenspel

Het middeleeuwse centrum van Rouen schotelt je een keur aan prachtige vakwerkhuizen voor. Slenter maar eens door de Rue de Gros Horloge. Halverwege de straat imponeert de mooi gedecoreerde renaissance klok Le Gros Horloge. Ook de kathedraal Notre-Dame wekt indruk. En niet alleen door z’n immense afmetingen. Verder is de stad vooral bekend als plek waar Jeanne d’Arc op 30 mei 1431 op de brandstapel belandde. Aan het plein waar dat gebeurde staat de oudste herberg (nu restaurant) van de stad en zelfs van Frankrijk: La Couronne.

Wit, hoog en imposant

We vervolgen onze tocht naar de met kliffen bezaaide kust. Het meest beroemd zijn de witte krijtrotsen bij Étretat. Door weer en wind zijn ze uitgesleten tot imposante boogvormen met schitterende doorkijkjes. De rotsformaties kun je goed zien tijdens een wandeling vanuit het stadje omhoog langs de kliffen. Voor de lekkerste chocolade ga je naar Chocolats Hautot. Adres: 14, Rue du Rocteur Fidelin.

Haven van Zonnekoning

Door naar het zuiden. Net onder Le Havre vinden we een ouder havenstadje: Honfleur, aan de monding van de Seine. De prachtige haven werd ooit nog in opdracht van Zonnekoning Lodewijk XIV gebouwd. Schilders als Monet en Courbet gebruikten de plek als inspiratie voor hun schilderijen. En inderdaad: schilderachtig in één woord. Vooral als je er blijft overnachten, de enorme stroom aan dagjesmensen aan het einde van de middag weg ziet trekken en je daarna relaxt langs de restaurantjes slentert om te kiezen bij wie je het dagmenu gaat proberen. Vast één met een visgerecht, want het fruits de mer wordt hier nog dagelijks door lokale vissers aan wal gebracht.

Wie het rijk heeft…

Iets zuidelijker vinden we Deauville en Trouville-sur-Mer, twee badplaatsen aan de Côte Fleurie. Een rivier scheidt beide steden die overigens elk een eigen karakter hebben. Trouville voelt dorps en rustig aan, Deauville is mondain. Naast een promenade met casino’s telt Deauville meer dan vijfhonderd chique strandvilla’s. De mooiste villa uit de belle époque vinden we pal naast de racebaan voor paardenraces: de Villa Strassburger van de rijke familie Rothschilds. In juli en augustus kun je de villa met een rondleiding bezoeken.

D-day herdacht

Zakken we verder langs de kust naar beneden, dan ontkomen we er niet aan, zeker niet dit jaar. Dit is het gebied met de stranden van D-day. Op 6 juni 1944, nu 80 jaar geleden, bereikten de geallieerden de vijf stranden - in de operatie Utah, Omaha, Gold, Juni en Sword genoemd - en startte daarmee de bevrijding van Europa. In het gehele gebied tref je musea aan met onder meer tanks die de geallieerden hier achterlieten. Enorme spandoeken laten je hier en daar zien hoe 75 jaar geleden bijvoorbeeld de dorpskerk erbij stond. De lokale Fransen waren blij met de bevrijding, maar moesten daarvoor wel een groot offer leveren.

Eerst huis in Europa bevrijd

Op 6 juni 1944 werd het café van Thérèse en George Gondrée als eerste huis in Frankrijk bevrijd. Het café lag (en ligt nog steeds) bij de eerste brug die de Geallieerden veroverden. De brug werd vernoemd naar het regiment Pegasus. Monsieur Gondrée groef meteen zijn heimelijk in de tuin verborgen flessen champagne op, om die te delen met de geallieerde troepen. Vervolgens werd het café omgevormd tot een hospitaal waar Thérèse de rol van verpleegster op zich nam. Nu is het nog steeds een café dat overigens door de dochter (ook al flink op leeftijd) van de toenmalige eigenaars wordt gerund. Vlaggen sieren de gevel en binnen tref je er tal van foto’s van familieleden en soldaten aan. En prima plek om champagne… of een pilsje te nemen. Adres: Avenue du Commandant Kieffer 12, Bénouville.

Kunstmatige haven

Op het strand van Arromanches zijn de resten zichtbaar van een toen, onder zware beschietingen, aangelegde kunstmatige haven. Die was nodig om al het materieel, maar ook de voeding voor de soldaten en andere voorraden te kunnen blijven aanvoeren. Een groot aantal van de zware caissons ligt er nog. De klus was in twaalf dagen geklaard. Daarna werden 400.000 voertuigen en drie miljoen ton aan materiaal aan land gebracht. Bekijk ook zeker de 360 gradenbioscoop met een zeer indrukwekkende film (werkelijke, historische beelden) van de invasie.

Plattelandsidylle

Het ultieme vrijheidsgevoel ervaren we weer in het binnenland; bij het idyllische vakwerkdorp Beuvron-en-Auge. Tegen de gevels groeien klimrozen. En de snuffelwinkeltjes liggen vol curiosa, delicatessen, biologische producten én cider, de sprankelende appelwijn die in deze streek wordt gemaakt. Het dorp telt zo’n 250 inwoners en heeft een dorpsplein (Place Michel Vermughen) dat zo op een populaire ansichtkaart kan.