Uitgever
TravelXL
Realisatie, vormgeving en techniek
Ruud Slagmolen Copy, Concept & Creatie / Delft
Len Blonk, Studio Vadding / Leiderdorp
Fotografie
Ruud Slagmolen, Shutterstock en anderen
Distributie
Circa 82.000
Deze online Inspirations produceren wij met de grootste zorg. Maar aanbieders van producten en diensten kunnen hun aanbod en prijzen veranderen. De uitgevers kunnen daarom geen aansprakelijkheid aanvaarden voor eventuele onjuiste of achterhaalde gegevens. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van TravelXL.
Cookieverklaring
Wij meten hoe onze website wordt gebruikt. Dat doen wij met Google Analytics, een webanalyse-service die wordt aangeboden door Google Inc. (Google). Google Analytics maakt gebruik van cookies (bestandjes die op uw computer worden geplaatst) om te analyseren hoe gebruikers de website gebruiken. Wij hebben Google Analytics privacy vriendelijk ingesteld conform de “Handleiding privacyvriendelijk instellen van Google Analytics” van de Autoriteit Persoonsgegevens van 6 maart 2018.
U kunt het gebruik van cookies weigeren door in uw browser de daarvoor geëigende instellingen te kiezen. Wij wijzen u er echter op dat u in dat geval wellicht niet alle mogelijkheden van deze website kunt benutten.
Het is weer zover! De geurende bossen met hun tapijt van roestbruine bladeren zorgen weer voor een natuurlijk spektakel. Uiteraard de Indian Summer in Noord-Amerika, maar ook dichter bij huis neem je een vuurwerk aan kleuren waar. Stap in de auto of trek je wandelschoenen aan, maak je op voor de mooiste herfstbeleving… en test je eigen bomenkennis.
Elk jaar weer toont New England in de VS een natuurlijk spektakel met een vuurwerk aan kleuren: de Indian Summer. Zoevend over de glooiende wegen geniet je van het kersenrood, honinggeel en koperbruin; adembenemende contrasten die een roadtrip naar de mooiste herfst ter wereld onvergetelijk maken. Tijdens een rondreis door New England, de zes staten in het noordoosten van Amerika, is de ultieme herfstsfeer verzekerd. Ook leuk om te zien is dat veel inwoners hun trots op woning en stadje graag uitdragen, zoals deze jonge bewoner in Bar Harbor, een sfeervol vissersstadje in de staat Maine. Geen pompoen te veel, zal hij zeker denken.
Wandelend in de wildernis van de Ierse bergen kun je je nauwelijks voorstellen dat je Dublin bijna kunt aanraken. Door hun ontoegankelijkheid vormden de Wicklow Mountains ooit een veilige schuilplaats voor de tegenstanders van de Britse overheersers. De aanleg van de Military Road in 1800 maakte het gebied toegankelijker, maar nog steeds zijn de bergen dunbevolkt. De Wicklow Way, de oudste wandelroute van Ierland, laat z’n ruige karakter zien. Maar ook de schoonheid van de bergmeren en de betovering van de Keltische kruisen. Beetje ruwe bolster, blanke pit dus.
Neem Glendalouch, het ‘Dal van de Twee Meren’. Het herbergt een van de meest sfeervolle kloosterruïnes van het land. In de 5e eeuw stichtte Sint Kevin deze religieuze nederzetting. Nadien werd het complex keer op keer door de Vikingen geplunderd. Maar desondanks kende het meer dan zeshonderd jaar een bloeiend bestaan. Wandelend door een landschap van bossen, akkers en weiden kom je er ook langs statige buitenhuizen in fraai onderhouden parken. Wicklow wordt dan ook de ‘Tuin van Ierland’ genoemd. En in de herfst is dat een garantie voor een prachtig kleurenpalet.
“Wist je dat… een beetje loofboom al snel 250 duizend bladeren heeft? Elke herfst dankt ‘ie ze zonder pardon af. Met zijn bladeren maakt een loofboom voedsel uit koolzuurgas en licht. Dat proces gebeurt in de bladgroenkorrels die in elk blad zijn opgeslagen. In de winter met weinig licht maakt een boom dus nauwelijks voedsel aan. Maar waarom dan bladeren afstoten? In het winterseizoen nemen de wortels van een boom nauwelijks water op. Maar een blad gaat wel door met het verdampen van water. Zou een boom zijn blad behouden, dan droogt ‘ie uit. Dus stoot hij zijn bladeren af. Maar niet voordat hij alle bruikbare stoffen uit het blad in zijn takken, stam en wortels heeft opgeslagen. Als het bladgroen bijna weg is, blijken er dus nog heel wat andere kleuren in het blad aanwezig te zijn.
Met z’n enorme hoeveelheid bossen is het niet verwonderlijk dat de provincie Telemark, in het zuiden van Noorwegen, imponeert met al die bonte herfstkleuren. Met bladeren die veranderen in prachtige tinten rood, oranje en goud biedt deze bestemming eindeloze mogelijkheden voor heerlijke buitenactiviteiten. Of voor een betoverende roadtrip. Naast bergen en bossen kom je er ook schilderachtige meren tegen. Zo vormt het Telemarkkanaal een netwerk van meren en kanalen dat, 105 km lang, de plaatsen Skien en Dalen aan elkaar verbindt. Het water loopt dwars door Telemark en wordt ook gebruikt om de talloze gekapte boomstammen te vervoeren.
Overigens heet herfst in Noorwegen høst. Dat betekent ook oogst. De herfst is de tijd van het oogsten. Met veel verse groenten, vers fruit en wild op het menu is het tevens de tijd om culinair te genieten. Gezellig aanschuiven dus voor langzaam gegaarde gerechten met volle smaken die goed passen bij het najaarsweer. Kortom: genieten voor je ogen en smaakpapillen.
‘Sing me a song of a lass that is gone. Say, could that lass be I?’ Heb je ooit de serie Outlander gezien? Dan herinner je je vast nog wel de spectaculaire decors. En niet van bordkarton, maar werkelijk magistrale natuur waarin Schotland grossiert. Neem de vallei Glencoe, iets ten zuiden van het plaatsje Fort William. Volgens velen een van de mooiste landschappen van Schotland.
Deze beroemde vallei ligt ingeklemd tussen imposante bergen, zoals de Drie Gezusters. Toer je er in de zomer doorheen, dan ben je niet de enige. Wat heet! Met jou willen nog vele anderen de magie van dit rauwe landschap ervaren. In de herfst daarentegen is het er rustiger en veel mooier. De berghellingen kleuren dan rood en geel, het gras kleurt oranje. De beroemdste witte cottage van Schotland ligt dan in een extra spectaculair decor. En de burlende herten? Die lopen gewoon langs de weg. “Kijk daar, even stoppen…”
1. Welke boom heeft een stam die niet goed tegen zonlicht kan? A. Plataan B. Treurbeuk C. Cipres
2. Welke loofboom heeft de grootste bladeren? A. Reuzenlevensboom B. Japanse kers C. Catalpa
3. Wat kenmerkt de Berijpte Wilg? A. Z’n bladeren zijn behaard, maar worden later aan beide kanten kaal B. Hij verliest geen blad in de winter C. De boom groeit het beste op voedingsarme grond
4. Wat is bijzonder aan de Kastanje? A. Z’n bloemen lijken op kaarsen in een dennenboom B. Het blad is samengesteld uit vijf tot zeven deelbladeren C. De vrucht is een soort ruwe bolster met blanke pit Check hier de antwoorden
B: Treurbeuk
C: Catalpa
A: Behaard en kaal
A,B,C: Alle antwoorden zijn juist.
Het water kabbelt ontspannen als de schipper je over het meer naar het piepkleine eilandje Otok brengt. Het Sloveense Bled is het oude kuuroord van de royalty aan het smaragdgroene meer. En in dat kristalheldere gletsjermeer ligt dit kleine eiland - het enige eiland van Slovenië - met het barokke bedevaartskerkje Majke Božje. Het aanzicht is zo romantisch dat het lijkt alsof je zo in een filmdecor stapt. Vooral in de herfst. Misschien ook, omdat juist in deze periode het enorme bezoekersaantal aan het populaire land een heel stuk minder is. Lekker rustig dus, zowat helemaal voor jezelf.
In de herfst kleuren de bomen op het minuscule eiland, maar vooral op de bergen rond het meer, prachtig felrood, diepgeel en goudbruin. En al die kleuren vormen samen een fraai geheel rond het verstilde water. Wandelen? In zo’n anderhalf uur loop je helemaal rond het meer. Varen kan dus ook. Je stapt in dat bootje van de schipper en realiseert dat het eiland van dichtbij net zo mooi is als van veraf. Overigens is het gebied rond Bled met z’n vele wandelpaden, watervallen, meren, kloven en eindeloze bossen net zo mooi. Dat belooft wat.
De Belgische Ardennen trakteren je op een volledig andere omgeving. Met frisse boslucht, magnifieke panorama’s, rustieke dorpen, gezellige stadjes, magische grotten en rustgevende wandelpaden. Terwijl de kerktoren van een klein dorp z’n eerste bel laat horen, is een vroege dorpsbewoner al op weg naar de boulangerie. Je volgt haar even, totdat de route je linksaf het dorp uit dirigeert. Hup, een verhard karrenspoor op dat steeds hoger de velden in voert. De open vlakte geeft een prachtig zicht op de heuvels aan de andere kant van het dal. Dan volgt weer een kleurrijk bos. Verderop sijpelt en kabbelt het water van een beek om rotsblokken heen die royaal in de bedding zijn uitgestrooid.
Wandelen in de Belgische Ardennen is één groot verwenfeest, zeker nu al die bladeren zo mooi kleuren. En ook zeker nu het rustiger is dan in het zomerseizoen. De laatste paar kilometers naar La Roche-en-Ardenne gaan fluitend. Als een globetrotter stap je het stadje binnen waar de Ourthe zich in alle glorie slingerend laat zien. Je luistert naar het ruisende water, bestelt een herfstbok en concludeert: geluk kan ook héél dichtbij liggen.